Gelmeyeceksin Biliyorum
Öfkelendim, her bir kıyıda savruldum
Yine kendimi satırlarda buldum Yalnızlık işledi kılcal damalarıma kadar Sensizlik bitirdi benliğimi, gidişine bakar Senden habersiz içimdeki seni bıraktım yakamozlara Gelmeyeceksin biliyorum, kaldı aşkımız vuslat-a Satırlarım hüzün dolu, gözlerim sensizlikle buğulu Kalbim sende kaldı, yaşadığım hiç bir şeyin anlamı olmadı Tatsız bir hayat ve bitti deyip giden sen Bu gidişin neresinden baksam, kahrolan ben Soğuk aralık gününde avunuyorum sensizlikle Düşlerin ve hayalin yanı başımda Üşüyen ellerimi ısıtıyorum, yarım kalan aşkımızla Derin derin içime işliyor yokluğun yine Bir yanım kederden boğuluyor Bir yanım tükenişimden kahroluyor Kalbim bir nahoş Sözlerim hep bomboş Zaman geçiyor Geçtikçe aşkta tükeniyor Gözümün önünde sen duruyorsun öylece Bakmaya kıyamıyorum, Baktıkça içim gidiyor, bir başka bunalıyorum Düşlerimden bir pencere açtım İçinde sen ve sensizlik Bakıyorum öyle Kalbimin hüznünden Sözlerimin bitişinden Bizliğimizin tükenişinden Yana, yana bitik bir aşka Keşke ve keşke zamanı geri alabilsek başa O zaman gelirdin belki Gelmeyeceksin biliyorum Diyemezdim ki Ama yine de G E L M E Y E C E K S İ N Biliyorum... Ben yine seni bir umutla bekleyeceğim Sen denen koca uçurumda Hep sabredeceğim... Lokman Bekler. |