Pembe panjurlu düşler
İki cümlede hayat
Birine fazla taze, Birina bayat... Harabe evlerin karşı komşusuysa villalar Yani cennet ile cehennem kardeşse Ve el eleyse acı ile mutluluk; Bakıver keyife... Varlık ile yokluğun ortasındaysan Yaşadığın her şeyi hüzne yorarsın. Yani eğer kötüyü görmezsen; İyiliğe fırsat vermezsin... Birileri ’’insan’’ der. Birileri ’’insanlık’’ Kimileri tükendi der, Kimileri arar imkanın ötesinde imkansızlık. Öyleleri vardır umut eder... Geceye doğurtur güneşi... Pencere ardında bir çocuk, Pembe panjurlu evlerin, Koyu kestane dışına takar gözlerini. Birine hayattır ya hayat, Bildiğin gibi değil işte... |