Çöplük
Unutkanlık kağıdına sarılmıyor mu bazı şeyler
Elimde kalanlar ve diğerleri
Işığına düştük mü umudun
Aklımızın köşesinden dahi geçmez oluyor bazı şeyler
Sonra geçmiş denilen o çöplüğü
Her gece aksatmadan kurcalıyorsun...


Başımızın üstünde irice bir boşluk
Öyle sahiplenmiş ki o boşluğu bazı şeyler
Başımın üstünde yeri var diyorsun
Yetişmeden tebessümüne ağlamaz sanıyorsun
Bir bakıyorsun bitmiş en güzel şeyler
Hep ağlanılacaklar sana kalmış hep yaralar sende
Zamanın öteki adı varsay pişmanlık...


Şiir
Yokuşa sürüyorsun sevdiğim tüm renkleri
Cesaretim hırpalıyor bedenimi
Çatmış kaşlarını olması gereken bazı şeyler
Açık kapı bulamadan kendimize
Yalvarıyoruz tanımadığımız kaderimize



Perdeyi çektiler mi gözlerimize
Üçüne beşine bakmıyorlar atıyorlar önüne yalanı
Hep bilmek istediklerini duymak istediklerini
Hep istediklerini alıyorlar senden...
Biliyormuş gibi yapıyorsun kendini
Kendini sakladığın yerde bulamıyorsun
Gün geliyor göz yumarak atlattığın her şeyi
Gözlerini açarak karşılıyorsun...



Yarın
Kırdığın kalemin ucunu tekrar yontuyorsun
Ama yontulmuyor düne ait bazı şeyler
Betimledikçe bir hasreti şeffaflaşıyor
Şeffaflaşıyor bu açık renkli karanlık
Kırsan saatleri ne geçecek eline
Döksen dilini konuştuğunla kalacaksın
Zaman sağır
Zaman bugünlerin sağır evladı
...




Benim
Gitmeden gidişlerim gelmeden gelişlerim
Gönlünü bırakmadan bir kenara
Umursamıyor seni bazı şeyler
Hiçliğin bir yakasına tutturmuşlar seni
Yok mu o bazı şeyler
Kesiyor sesini...




Yanlış
Bütün doğrularımızı süpürüyorsa bazı şeyler
Çokta mühim değildir şu an ne yaptığım

Sen bu satırı yanlış yazdım diye
Diğer tüm satırları unutuyorsan
Yanlış


Benim
Hiç’e lafım yok
Ki var ki bir şey hiç’ten adı hiç
Leke sürülmemiş tek bir kelime yok



Bu havaya yağmur yakışır
Gözlerimden bahsetmeyeceğim
Ama her gün belli saatlerde hatırlanır bazı şeyler


Sen ’şiir’ olur çıkarsın
Öteki ’çöplük’ten çıkar
Hiç’e demeyeceklerim bu kadar..!