Sen Hala Bensizce Yol Alıyorsun
Kim bilir onunda kalbi sızlıyordur.
Kim bilir onunda yaralıdır rüyaları. Bu ayrılık onu da yaralamıştır. O’ da hala Çamlıca’ da ki pembe duvarlı evdeki o masum kızı özlüyordur. Ben hala... Ben hala o gök mavisi kaşkolle ısıtıyorum hayallerimi. Kim bilir ki? ... ... İki kış bir mevsime sığmaz biliyorum. İki yalnızlığı bir kalp taşıyamaz. Şimdi eksik, resimlerdeki İstanbul. Çok ıssız… Ayaz hala çatlatıyor geleceğin zeminini. Hala buzdan kaldırımlar. Her şey bıraktığın gibi yavaş bir ölüm nefesimle içime işliyorken sensizliği. Hala gülümsüyorsun… Hala düşünüyorsun… Hala sebepsizce yok oluyorsun, Bensizce yol alıyorsun… Hala... |
Hala düşünüyorsun…
Hala sebepsizce yok oluyorsun,
Bensizce yol alıyorsun…
Bazen birşeyler ifadesini yitirmişken şiirin dizelerinde ararız içimizden taşanları...Şiirlerinizden okumak istemiştim ve bu dizeleri çok beğendiğimi hatırladım favorime almışken yorum yapmakta istedim...
Şiir herşeydir ve bu yüzden Şiirler hiç bitmesin istiyorum...