Yıldızların Emanet
Yaz rüyasıydın, mavi bir şarkıydı rengin.
Güneşi kavuran, kavruk teninde zamanı hapseden eski bir masaldın. Çok tanıdık bir o.kadar gizemli. Çok samimi bir o kadar kendine has bir köşe gibi. Biten ve tekrar görmek istenilen bir rüya. İmkansızın içindeki Yin Yang. Algısını yitirdiğim derinlik gibi. Düşsem çıkamadığım, çıksam düşmek istediğim bir mavi. Sen ne bir aşk acısı ne de bir kesik oldun şarkıma. En leziz tatları kattın. Kıyısında tatlı bir meltem gibi ve gülümserdi ayışığın. Denizdeki yıldız parıltısı düşerdi gözlerine. Omzunda huzurlu ege şarkıları. Tadında mezeleri ekşi, tuzlu. Rafine edilmiş yüreğinden kurulmuş sofraları, Sofraları ezgili bir coşku ve tutkulu dansları. Kol kola, omuz omuza sıcağı gibi sarı, denizi gibi mavi. Bana kalan dudaklarımın kıyısında demirleyen tebessümü yazdan. Yıldızların emanet. |