Duy'ulmakYüzeyini yırtan kalemin parçalanmış kağıdı kalbim. Vurma yoruldum, yağmurunu camlarıma. Virane çürümüş kalbimde kule dönen kum taneleri. Tükeniyorum, paramparça kayboluyor anılar dumanıyla sarıyor kurumu. Gırtlağından doğmamış kelimelerin sancılı doğumu. Zehirliyor çürümüş bedeni ruhuma saplı kalan paslanmış çengeli. Kemiğimi kazır gözleri, kafesi kırık parçalanmış inci taneleri. |