ütopik kadından VI
bozulmamıştı evet,
gözlerine taşıdığım kelimelerin ezberi büyüyen cesetlerin gölgesindeyken karıştım kokuna ölümsüzlüğün sırası şimdi dediğin nedir kadın! suskunluğuna haykıran bir masal kahramanı mı yoksa kimdir o adam okuduğum romanların uzun yollarına, dağınık odalarına, sefer düzenliyorsan, onun, hıçkıran nefesiyim kaçalım hadi! beyaz renginin kutsal haline bakıp bakıp hatırlayalım halimizi yalnız bakışlarına eşlik edebilirim aniden geçmiş zamandan yırttığım harfler düşürebilir omzuma doğru çiy tanesini güneş batıyor, baykuşların donuk bakışlarına doğru başlayan bir gecenin arkadaşlığıyla kalacağız bu diyarda saçları, yüzünün üstüne düşerken kaç kere gizledin kirpiklerinde ki avaz avaz cümleleri |