BİR ŞEHİR KURMALIYIM
Bir şehir kurmalıyım gözlerimin ovalarında
Pembe boyalı basma perdeli evler yapmalıyım İçinde ne dert ne keder olan Masal okumalı anneler çocuklarının saçlarını okşarken Salıncaklar olmalı bahçelerde Güller çiçekler açmalı kuşlar uçmalı daldan dala şen şakrak şarkılar söylemeli radyolar Nehirler akıtmalıyım içimin kuraklığında kristal mavi sularda pırlanta ışıltılar Bıkasıya balık tutmalı balıkçılar Bir kaçış uydurma salla gönül tutsaklığıma Bir zaman bulmalıyım geçtikçe yenileşen Ve bir aşk sevdikçe dahasına sevilen Bir yol yapmalıyım Yürüdükçe varayım istediğim yere Ne trafik ne özel otolar ne de dilenciler olsun Kenarında ıhlamur ağaçları olsun akasyalar Aynı yer yabancım olsun geçsem de bin kere Peşimdeki kötülük desin’sen ne biçim yolsun’ Sonuç şu ki imkansız bir hayalin Canımı acıtması ve defterde bir yazı olarak kalması |
biz köyde çocuk
olmamalı yoksulluk
teşekkürler