biliyor musun sevgilim nasıl anlatayım
keşke
başım göğsünde kalsaydı ölünceye kadar
kalbini dinleseydim nefes alışını
ah! gözlerin beni bir gün anlasaydı
öğrenselerdi duygularımın yalvarışlarını
uçup gitseydi tüy gibi bütün tasalar

şimdi ne desem de boşuna
biliyorum af dilemenin faydası olmayacak
öyle çok kırdım ki seni

önce izinsiz girdim gönül bahçene
sonra şımarık bir çocuk gibi davrandım
kırdım,döktüm,üzdüm
üzdüğüme güldüm

bilmiyorum belki de sevmekten korktum
çünkü sevmemiştim hiç kimseyi
çünkü kimse senin kadar sevmedi beni

kabul ediyorum taşıyamadım aşkının büyüklüğünü
ne olur cahilliğime ver
acemiliğime bağışla

şimdi gel unut olanları diyemiyorum
başka bir kadını da sevme diyemem
ne haddime
ama gördüğünde beni
yüzünü çevirme
sadece bir merhaba bir selamın yeter bana