48
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
3627
Okunma
Yok şairim yok!
Öyle böyle değil bu anlattıklarım
Sen şimdi anla(ya)mazsın beni
Sen hayatın en güzel çağında
Aşk’ın toz pembe yollarında koşarken
Buralarda en çok ceylan misali sekerek yürünür
Zıplarken çukurlaşmış toz toprak yollarında
Sizin sicilinize aşk, bizim sicile dert yazılır
Jilet kesiğidir dinlediğimiz şarkılar Fazıl Say’a nispet
Dedim ya, bu şehrin bodrum katındayım
Kolonları romatizmalı eğri büğrüdür evleri
Duvarları nem süzer rutubet kokar havası
Enfeksiyon kapmış gibi zift hapşırır bacaları
Felçlidir buranın toprakları ektiğini biçemezsin
Çıksa çıksa pıtrak otu biter, dolanır eteklerine
Yok şairim yok!
Senin bildiğin gibi değil buralar
Senin kalemin aşk, benim kalemim keder yazar
Bilmezsin çocukların dudağındaki kırık gülüşleri
Sen marka giyerken üstüne başına tepeden tırnağa
O ayağındaki lastik ayakkabılarını saklama derdinde
Görmezsin göbeğini sallaya sallaya gülen birini
Sıkılır tahta masalarda yumruklar
Olmayacak hayaller uğruna girilen
Bahislerde atılır ‘’yazı mı? tura mı?’’
Son demine kadar içine çekilir sigaranın dumanı
Küfürle ezilir kaldırımlarda, dövülür sözler
Bu şehrin bodrum katında ırzına geçilir kaderin
Yok şairim yok!
Anlamazsın sen şimdi beni
Güneşin gözüne bulut kaçmış bu yüzden ağlar analar
Şengül Bora
5.0
100% (39)