BABAM
Bu yorgun bedeni taşımıyor artık dizlerim
Kanadı kırık bir serçe gibi geldim, otağına Ne olur babam! Aç ocağını, aç kucağını yeniden bana Beyaz bir kelebek misali uçarken yuvandan Uçtuğu gün vuruldu sırtından aybalan! Hayatla olan kavgam bitmedi hiç bir zaman Çözüldü dizlerimin bağı,tükendi dermanım Gözlerim kanıyor,bas beni bağrına babam! Senin gibi hiç kimse Kol kanat germedi bana Yine al kanatlarının altına Sen benim arkamda dağ gibiydin Bırakta sırtımı yaslayayım Babam! Hani çocukken çelimsizdim de üzerime titrerdin Hani biraz öksürsem ’can...can balam ! derdin Biliyor musun babam ? Hiç kimse senin kadar içten can demedi İki yakası bir araya gelmedi seviçlerimin Yaşanılması gerken ne varsa hepsini yaşadım Geçtim törpüsünden hayatın En az senin kadar ben de yaşlandım Bağım bar vermez artık benim Felç olmuş bütün umutlarım Yaralı bir kuş gibi düştüm kapına Aç otağını, aç kucağını tut ellerimden Sevginle merhem ol acıyan yanlarıma Tut ellerimden bırakma sakın babam! benim bilgisayarımdan kaynaklanan bir sorundan dolayı yoruma gelen dostlarıma cevap yazamıyorum tüm arkadaşlarıma burdan teşekkür ediyorum .. sevgim ve saygımla |
nasıl içten nasıl yürekten
hani dedikya hep iyi hallerimizi bilselere
annelerimiz babalarımız
hiç duymasalar ağlamaklı sesimizi
hiç görmeseler şişmiş gözlerimizi
ben anne diye ağladım
canımın içi babam demiş
yüreğimi paramparça etmiş
.............
çok öpüyorum seni
ay balam!