RUHUMA YAĞAN YAĞMURgökler süzgecini açar huşuyla ve süzülür yağmuru bir tılsımın; ürpertir tenimi dokunuşuyla sırsıklam nefesi binlerce kılın. hangi iklimlerden kaçmış bilinmez, bilinmez hangi yel getirir onu; nedensiz başlar da, nedensiz dinmez, bir tansık ki, ne başı var, ne sonu. görülmez liflerin gizemi derin, her biri bir günah, suç kadar ağır: belki kanıdır bir kanayan yerin, belki pişmanlığın gözyaşlarıdır. bilirim dinlemez ne melek, ne cin, bilirim bu yağmur istediğince yağacak ruhumu çürütmek için içime içime ve ince ince. arttıkça dertlerin kapsam alanı, dünya sanılandan çok daha dardır; herkesin vardır bir ruh yıpratanı, herkesin dinmez bir yağmuru vardır. |
güzeldi kutladım ...