ANLADIMYaşam/aktır dediğim sen gidene kadarmış Ellerini elimden çektiğinde anladım Meğer insan ruhunu kül eden lisan varmış Dilinden “veda” diye çıktığında anladım Anlamazken “gül” diye feryat eden bülbülü Anlamazken kırılıp zamansız solan gülü Anlamayıp sorarken nedir Kerem’in külü? Sen başka bir yüreğe aktığında anladım Nasıldır bir mum gibi erimek biraz biraz Nasıl kışa dönüşür hiç bitmez sandığın yaz Nasıl bir çift göz ile yapılır büyük infaz Zavallısın der gibi baktığında anladım Anladım ne demektir çok inanıp yanılmak Bir yanılgı yüzünden meczup diye anılmak Karşındaki gözüyle nedir İsa sanılmak Bakışınla çarmıha çaktığında anladım İnsan nasıl kesermiş dostlarla selamları Ve nasıl kapanırmış mutluluğun camları Anlamazken aşk için ağlayan adamları Sen giderken ruhumu yaktığında anladım Sevdana giydirsen de sonsuzluk elbisesi Yine de yıkılırmış toz olurmuş cüssesi Dudağına düşünce başkasının busesi İhanetten mezara tıktığında anladım Anlamazken bir ömrü esir alan anları Anlamazken duruşu kaybeden insanları Aşk için harcanılan sıfatları şanları Yokluğunu ömrüme yıktığında anladım Aynaya baktığında ufalıp alçalmayı Gördüğünden utanıp içinde azalmayı Boğazında yumruyla düğümlenip kalmayı Ciğerimi neştersiz söktüğünde anladım Anladım yaşanırmış acıya zorla gülmek En kötüsü doğruymuş varmış yaşarken ölmek Ve gerçekten doğruymuş ölmemeye üzülmek Koluna başka bir yar taktığında anladım İHSAN TURHAN |
Saygılarımla...
Kenan Baran tarafından 11/3/2011 5:23:58 PM zamanında düzenlenmiştir.