UŞAĞIMA AĞIT
- Halkımın vergisiyle okuyup, onları yüz üstü bırakanlara ithafımdır-
Uşağım dinle; sana iki çift kelamım var. Terk edip gittin ama gene de selamım var. Çaresizim; ellerden utanırım, gamım var. Vah uşağım vaah vah! Ah uşağım aah ah! Ne ümitle okuttum; dişimden artan ile. Değer miydi hasrete verdikleri; de hele. Aldın gittin başını, savurdun beni yele. Vah uşağım vaah vah! Ah uşağım aah ah! Vergisiyle okudun yetmiş milyon insanın. Kaç yetimin hakkı var; sızlamaz mı vicdanın? Ele kulluk edersin; ağrımaz mı sol yanın? Vah uşağım vaah vah! Ah uşağım aah ah! Beğenmediğin devlet seni mühendis etti. Gel gör anan hasretten ne mendiller eskitti Senin gibi kaç beyin yaban ülkeye gitti. Vah uşağım vaah vah! Ah uşağım aah ah! Hiç kimse bu yaraya demesin beyin göçü. Yozlaşan ülkü gibi bir başka şeyin göçü. Gidişin zihin göçü değil de neyin göçü? Vah uşağım vaah vah! Ah uşağım aah ah! Aldığın villalarda rahat mı oturursun? Yetiştiğin vatanı yerden yere vurursun. Düzeltmek görevindi; tenkit eder durursun. Vah uşağım vaah vah! Ah uşağım aah ah! Bak gör yeğenim Çepni ağlar benim yerime. Sığınırım Allaha, yanarım kaderime. Oldun el vatandaşı; nasıl gitmez arıma? Vah uşağım vaah vah! Ah uşağım aah ah! |
Hiç kimse bu yaraya demesin beyin göçü.
Yozlaşan ülkü gibi bir başka şeyin göçü.
Gidişin zihin göçü değil de neyin göçü?
Vah uşağım vaah vah!
Ah uşağım aah ah!
saygılarımla
kutlarım kaleminizi