Şu kocaman dağları devirdin, geçtin yayan.
Yaramızı saracak el bitti öğretmenim.
Ben körpecik bir fidan, sen nasırlı bahçıvan.
Senin ektiğin yerde dal bitti öğretmenim….....Neferi

İlimle doldur derdin bu dünyada tasını.
Sen doldurdun içime duyguların hasını.
Telkinlerinle sildim yüreğimin pasını.
Çok yorgunum; kalbimde hal bitti öğretmenim….Aşık Çepni

Sıcak bakışlarından yıldızlar devşirirdim.
Buz dağı bile olsam ılgıt ılgıt erirdim.
Canımı isteseydin çekinmeden verirdim.
Sen uzaklara gittin, yol bitti öğretmenim…....Yitikozan

Bak güzelim ülkemi ne hale getirdiler.
Okur yazar enteller yediler, bitirdiler.
Milletimi çeşmeye eleksiz götürdüler.
Nutkum tutuldu, bende pil bitti öğretmenim…...Aşık Çepni

Elim kara tahtaya yazı yazmaya korkar.
Eğitmeden öğretim, kötüye doğru sarkar.
İki kelime bilen, beni dövmeye kalkar.
Saygı, sevgi, hoşgörü, zül bitti öğretmenim…...Neferi

Baksanıza dediler havada uçan kuşa.
Biri cebi boşalttı, biri sürdü yokuşa.
Bilgiçlik taslayanlar su kattı pişmiş aşa.
Yama tutmaz libasım; çul bitti öğretmenim…...Aşık Çepni

Onlar hasların hası; sevgiyle mayalanmış.
Bazan defteri, bazan toprağı boyalanmış.
Anamın al yazması elinde oyalanmış.
Geldin, erozyor bitti, kil bitti öğretmenim…...Yitikozan

El hayranı enteller yurdu satar batıya.
Kalkınıyoruz derken bomba düştü çatıya.
Her yan düşman; dönmüşüz bir kapalı kutuya.
Diye diye dilimde kıl bitti öğretmenim….........Aşık Çepni


İçim yanar verdiğin ölesi çabalara.
Eline bıçak alan özendi babalara.
Unuttu öğüdünü, sarıldı sopalara.
Kalbimin ateşinde kül bitti öğretmenim…....Aşık Çepni


İşte aynıyla vaki; şarap doldurur saki.
Benim rengim ne siyah, ne de ak gör bak haki.
Mutluluk getirmeli aş ve iş bunlar baki.
Vatandaşım zehir yer; bal bitti öğretmenim…....Neferi

Çepni garip sınıfta öğüdünü hatırlar.
Memleketin haline isyan eder satırlar.
Taşıyamaz yüklense dizi dizi katırlar.
Derdim astım tellere, tel bitti öğretmenim…....Aşık Çepni


Karanlıklar sinerdi ışıklı nazarından.
Bana bilgiler verdin ilimler pazarından.
Bana sitem etsen de küsmedim azarından.
Dokunduğun yerlerde gül bitti öğretmenim…Y....itikozan

Neden bizi terk eder eli kalem tutanlar?
Başımızda deveyi hamuduyla yutanlar
Bir ödül almak için ülkesini satanlar.
Suratları kızarmaz; al bitti öğretmenim…....Aşık Çepni

Gösterdiğin güneşe balçık sıvar birisi.
Sana çamur atanın para etmaz derisi.
Sen bilgiler beşiği…Hikayedir gerisi.
Ama neden o rüzgar, yel bitti öğretmenim?..Yitikozan

Biri aka kara der, biri ak der karaya.
Biri inatla sofra tuzu basar yaraya.
Biri kul hakkı yemek için geçer sıraya.
Zülümüzü örtecek tül bitti öğretmenim…....Aşık Çepni

Dedik mi her şeyin başı eğitimdir diye?
Suçu neden yükledik şu VELİEFENDİ’ye?
Sokakta simit sattı oğul okusun diye.
Çok çalıştık biz ama, pul bitti öğretmenim......Neferi

Mefkûre denen haslet para etmez bu çağda.
Kentlere indi hepsi; çakal kalmadı dağda.
Gayrı Türkün bayrağı mahzun kaldı otağda.
Dere gitti, kum kaldı, sel bitti öğretmenim…...Aşık Çepni

Senin elinden içti sevgiyi Yitikozan.
Sen ki samanyoluna Tanrı katında sızan.
Bütün çiçekler senin olsun görmesin hazan.
Gayrı zaman tükendi, yıl bitti öğretmenim…....Yitikozan



Elleri öpülesi tüm öğretmenlerimizi kutluyorum.