Yapraklar
son yağmurlarla döküldü
ağaçlarda ki hazan yaprakları. serseri bir kurşun gibi çakıldılar toprağa. çürüyorlar kurdukları hayallerle birlikte, rüzgarda dans edemeyecek, kuşlara gölge olamayacaklar artık... değerli abimden sayfama hediye....TEŞEKKÜRLER... Parlayan gözlerini kıskanırdı her sabah ufuktan doğan güneş, yıldızlar neşelenirdi çok uzaklardan. Rüzgar ile dansı vardı görülmeye değer, mehtap ile yerinde duramazdı gölgeler. Şimdi; Hatıralar yorgun, göçmen kuşlar nerde! Akıl, fikir şaşkın hayallerin ağladığı yerde. Sahne aynı, roller aynı bu döngüde, sadece simalar değişecek, nem gizli duvarlardan sitemler yükselecek. Her geçen gün çoğalıyor dile gelmeyen keder, umutların hazan mevsiminde üşüyor kelimeler…Ahmet BOZTAŞ |