Mikail Aslan – Direga Zerê Mı

Noğda mı nênake to rê se vaci
Ez to kotiye xo de çıton wedari
To zaf kuta mı vir nêzon se bıkeri
Qutiya semıne keri pıstıne xo keri

Direga zerê mı
Sêmuga çeverê mı
Çıla zerê çe mı
Çıla zerê çe mı

Sewa tariyê de mı to kerda vindi
Ez nıka se bıkeri kami ra perskeri
To zaf kuta mı vir nêzon se bıkeri
Astarê sodır ra ez to perskeri





TÜRKÇESİ

içimden gelmiyor ki sana ne diyeyim
seni neremde nasıl saklayayım
öyle bir düştün ki aklıma bilmem ne edeyim
gümüş kutuya koyup sinemde saklayayım

yüreğimin direği
kapımın eşiği
evimin ışığı
evimin ışığı

karanlık gecede seni kaybettim
şimdi ne yapayım kimden sorayım
çok düştün aklıma bilmem ne yapayım
seher yıldızına seni sorayım

yüreğimin direği
kapımın eşiği
evimin ışığı
evimin ışığı



www.youtube.com/watch?v=9zJ-TDdO7-M

Sus/arsın canım yan/ar
Sus/arım yaram kan/ar
Suskuda çoğalır en derin sızılar
Sus/ma...
kan/at beni
sen y/anımdan...

(...)

Bilenmiş umutlarımla düştüm
Nuh’a gıpta ettiren tufanına...
sen savruldun
ben kavruldum
dile gelmez bir sevdaydı büyüttüğüm
uğraşma!
çözülmez artık bu kördüğüm!...

(...)

Müebbet hükümlünün özgürlüğü bekleyişiydi benimki
oysa görmeyecekti bir daha maviyi...
eşkiyanın dağ başında tütüne olan hasreti
vurulup düşecekti dumanına varmadan...
varsın ağarmasın tan yeri
seni ben en karanlık gecede sevdim
ne çıkar geçsin ömrüm
gün doğmadan...


(...)

Kapalı bir havzayım kendime akan
gözlerim kan çanağı
yüreğim sen yanığı
takvimler de umudunu kesti benden
kendi derdinde akrep yelkovan
akıp gidiyor hayat umarsızca
eksiğim...
azalırım...
ben her sana vurduğumda azarırım..
örseler yüreğimi vuslatına varmayan zaman!...


(...)

Turnalarla gönderiyorum sevdamı göğüne
kanatlarında işli hasretim..
aysız gecelere isyan ediyorum
yıldızlar yetim,yıldızlar öksüz...
zulüm kokuyor toprak...
çiçekler açmaz olmuş kan kokusundan
baharsa ezelden küs...
ve ben yine sana vurgun!
katlim vaciptir sen yoksan...








...Müebbetim...