Yaşama Dair
BEN;
Hayata hep umutla baktım, hesapsız- kitapsız sevdim insanları.. Hiç küsmedim kaderime, ölümüne barışıktım ve yaşamımı alın teri, fedakarlık, sevgiyle kardım... Bitmeyecek sanılan yolculuklara çıktım, uzun ve çileli yollar katettim üşenmeden…. Tekrar tekrar başımı çevirip umutlara baktım, umutsuzluk ihtimalini düşünmeden……. Yaşam; elimde tutkuyla tuttuğum sazım oldu benim ve muhabbet ise türkülerim…. Durmadan coşkuyla çalıp söylerken, adaletsizliğe, sefalete ve insanın insana zulmüne söverim... -ZAFER YANIK- |