—sahi hüzünler akşam mı yüreğimize dolardı-

…anlamsızca hüzünlendim yine / akşamdı!
Ezan sesi eşliğinde yavaş-yavaş mezarları geziyordum…
Aradan iki gün geçti; savaştan dönen şehitleri gördüm/ yalan değildi!
Onlar her yerdeydi! Nöbetleri hiç bitmiyordu ve akşamdı, uyumuyorlardı…

Duvarda mı eski tablolar
Cevap ver bana, sadece cevap
Sen benim akşamımsın/ bende senin…

…haftalarca düşünüyordum; odamdan sersemlemiş bir halde çıktım
Eski eşyalar satan dükkândan odama gaz lambası aldım…
Sonra düşünmekten vazgeçtim/ kirli perdelerimi çöpe attım,
Eskiciden perde alınca hayatın yaşlı pencereden zavallı olduğunu gördüm…

Biliyorum! Duvarda eski tablolar
Artık konuşmasan da olur.
Sen benim akşamım değilsin/ bende senin…

…anlamsızca hüzünlenmiştim üstelik akşam da değildi!
Ezan sesi eşliğinde mutlu muydum onu da bilmiyordum…
Aradan günler geçmişti; yüreğimde bir ordu hizadaydı, nöbetlerindeydi!
Onlar hep ordaydı da ya ben neredeydim, kimdeydim… Ya da boş-ver!

—sahi akşamlar hüzünle mi yüreğimize dolardı-

Emre onbey