Cellat hüneri
cellat hüneri vardı ellerinizde
bıraktık ellerinizi caddelerimize ters düştü isimleriniz yüzünüz karanlıktan daha kara kansızlığınız atadan kalma yapacak başka işiniz yok sığınamadığınız limanları kirletin dengede tutmak için dengesiz düşüncelerinizi hayvansal coşkuların mürekkebiyle bir haysiyetsizlik daha düşürün güncelerinize her yalan bir talan bir bencillik serüveni varın bir hikaye daha uydurun neresi beyazsa orayı karartın varın başarı sayın bunu bölük pörçük olduğunu bilmeden onurunuzun sıyırıp canınızdan atmayın en kötü yanınızı bırakmayın atlarınızın sıcak dizginlerini namertlik büyütüp mertlik küçültün dillerde bir gölge gibi sayılırken varın insan sayın kendinizi bölük pörçük olduğunu bilmeden insanlığınızın öfkesi yok sanmayın kapalı ağızlarımızın bir isim bulamadık çürüyen kimliğinize gördük ki düş yanılsamalarında yitirmişsiniz insan olana inancınızı kara yüzünüzle çıkıp yeraltından yüklenirken kaktüslerin suretini ve yemsiz kalmış aç hayvanlar gibi böğürüp meleşirken ağzınızdan sarkan iğrençliğinizle yaktınız şiddetin fitilini ne yağan yağmurlar ne de karıştırdığınız çamurlar örtemez suçlarınızı boz muydu bulanık mıydı renginiz şanınız çelenklerin üzerinde yinelenirken özgür kıldığınız yaftalanan hainliğinizle ve onanmamış kanatlarınızın sesiyle varın yüzün kendi içinizde bölük pörçük olduğunu bilmeden görüntülerinizin Müsadenizle |
TEBRİĞİMLE SEVGİLİ ŞAİR / SEVGİYLE.