NEFRET ETSEK DE
Hâbil, Kâbil’le başlar, bu işin yol ayrımı
Biz barışı sevsek de, harpten nefret etsek de. Savaşlar eksik olmaz, insanoğlu oldukça Biz barışı sevsek de, harpten nefret etsek de. Olacak, olacak ya, basit şey sebep olur Belki bir hiç yüzünden, binlerce insan ölür Şartlar oluştuğu an, o gelir seni bulur Biz barışı sevsek de, harpten nefret etsek de. Barış, barış dese de, sakın ola ki kanma Mazlumun kanın döken, zâlimin adın anma Gerçekleri söylemek, savaş istemek sanma Biz barışı sevsek de, harpten nefret etsek de. İstikbâlimiz için, düşünmek gerek kaygı Toplumun harcı bunlar, hem sevgi, hem de saygı? Her canlının geninde, sanki saklı bu duygu Biz barışı sevsek de, harpten nefret etsek de. Osmanlıdan geriye, kalan bu yarım ada "Vatan kurtuldu" sanma, kurtulan "yatak oda" Binlerce kanlı savaş, işte tarih ortada Biz barışı sevsek de, harpten nefret etsek de. Kıyamet kopmadıkça, bil ki savaşlar bitmez Öyle bir gün gelir ki, damlarda baykuş ötmez Savaşsız dünya kurmak, dilekten öte gitmez Biz barışı sevsek de, harpten nefret etsek de… 23/09/’11 Hanifi KARA |
İnsanoğlunun tercihi bu ne yazık ki
sen ben davası
Allah katında herkes eşit bunu idrak etse insanlık savaş olurmu acaba
saygılarımla