Seni sevdiğimde başladı

Hikâyemin anafikrince sorgusuzluğu zamanın.

Nizam ve mizan karışıyordu aklı evvel tabulara

Yüreğimin sınırlarından başlıyordu bitmeye hayat

Ve hayata dair her şey bir sınıra taşınırken

Ömrüm, sadece yüreğimden ibaret kalıyordu…



Uzun ve kısa ölçümlerinde kaybolmadan somutun

Yön ve yörünge çaplarında çırpınmadan

Menzilini tuttuğun bütün mesafelerin,

Yağmak oluyordu sağanaklarca

Rengini her belirlediğin gökyüzünden.



Yasalarca infazın eşiğinde dahi vicdanlı

Ve muzaffer bir tebessüm takıp bileklerine

Gonca kokusunca dirilişi çağırmayı asaletinde,

Sarmal gecelerden ay düşercesine

Bakışlarında bileyip keskinliğini aşkın

Kora kor çarpışmalarında benliğimle

Galip ve mağlup mazgallarımdan

Su verdikçe gözlerinden dirençli

Çelik namlu gibi tutunabilmeyi olanca tutsaklığımla esaretine,

Ve yaşayabilmeyi doğuruyordu bütün rahimler seni…





21.09.2011
m.abdırgan