ZÂR OLDU
Kime açsam içimi ‘gayya’ diyerek kaçtı
Dostluğun kuleleri çamura yatar oldu Gül attık dostumuza dikeni yara açtı Yumuşacık sözümüz kalplere batar oldu Yıktık tüm yükümüzü cevherin pazarına Alan olmadı yazık umutlar hep yarına Zarar ettik vallahi aldanıp da kârına Acımıza acıyı bal diye katar oldu Duman sardı dağları çölleri tayfun vurdu Soğuk bizi dondurdu güneş yaktı kavurdu Dallarımız kırıldı fırtınalar savurdu Öyle bir yıkıldık ki kalkmak bile ar oldu Kabullendik bu imiş bizim alın yazımız Baharlar hayal bize kışa döndü yazımız Kırıldı tellerimiz öksüz kaldı sazımız Dilimizde bestemiz acıklı bir zâr oldu |
Şiirde söylenmek istenen her güzelliği alkışlamış.
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...