Hayat NeferiHayat Neferi ’Demircinin dövdüğü bir madendim Kılıç olacaktım ya da bir kalkan Onun ellerine verilecek bendim Vur demirci daha vur acıma bana Ben Hamd içindeyim ve halimi çok beğendim...’ En sevdiğim nefer kaçtı savaştan Gelişini kutlamışken, tutunamayıp gitti Aşk’tan Oysa birlikte Şehid olacağız sanmıştım Süngü hücumuna kalkacağız sanmış, aldanmıştım Sabret demiş, zaman ilaç demiş Zafere ramak kalmışken kocaman yanılmıştım... Ne asil bir gelişi vardı bir bilseniz Yürüse yolların ödü kopardı Kulağıma Ayet yollardı, Hadis yollardı Konuşsa aklınızın dili kopardı Kim inanırdı gideceğine bir görseniz En güzel bir geişin sahibi nasıl kaçardı... Kaçanı sırtından vururlar savaşta Fakat ben kıyamadım Başka bir cephede savaşır diye Gitme dur diye haykıramadım Vur demirci daha vur acıma Tembel aklımı gösterdim de Çalışkan kalbimi duyuramadım... Ben kalbimden konuşurken O aklından dinliyordu Kalbimin muhatabı edemedi kalbini Olmaz sandı, yapamaz sandı, susar sandı Aşk’tan kaçtı Leyla terketti yüreğimi... Vur demirci döv bu ham madeni Keskinleştir fikirlerini ve kelimelerini Birgün mutlaka o da bulacak Sevindirecek hayat neferini Kes dediğinde kesecek Korunmak istediğinde örtecek üzerini Hiç su vermeden vur Gözlerim görüyor görevini Gözlerim görüyor görevini... Çoban M.y.b Konya zilerbiler |