ELÂ GÖZLÜ CEYLANIM
Can oldun, cânan oldun, daha ilk gördüğüm an
Aklı başımdan aldın, elâ gözlü ceylanım. Nasılsa birden bire, o sevecen tavrınla Irakken yakın oldun, elâ gözlü ceylanım. Rütbe nemize gerek, bâzı şeyler erlikte Fırsat kolla, çabala, güzel şeyler dirlikte İkinci baharında, gönlün ile birlikte Rûhuma birden daldın, elâ gözlü ceylanım. Dâveti alır almaz, mesajımı tıkladın Elinde değil ki bu, beni derhâl ekledin Ve bir gün gelir diye, sen yolumu bekledin Sonunda beni buldun, elâ gözlü ceylanım. Hayran oldum ben senin, o nazik dillerine Allah nasip eylese, sarılsam bellerine Ne de güzel eyledin, saçının tellerine Itır kokusu çaldın, elâ gözlü ceylanım. Kulağım çınlar oldu, yoksa o yâr andı mı? Ben seni dünden sevdim, yeniledim and’ı mı? Leylâ mısın, Şiirin mi; Mihriban mı, Döndü mü? Beni çöllere saldın, elâ gözlü ceylanım... Hanifi KARA |