Sen yalıçapkını yelkenlerini uzaklara açarken
Tutup bulutların tuzlu gözlerinden öpüyorum
Umutsuzca değmiş gözyaşlarım
Gör sevgili alnından başlayıp
Topuklarına kadar yarılarak ölmek nasıl
Mevsimlerin üşümüşlüğünden kaçarken
Kederin sığınaklarında kalmayı…

Yokluğunda karabasanlı geceler büyüttüm
Bakışlarımda yaldızlı yıldızları söndürdüm
Efil efil eserken hasretin rüzgarları
Bu çıkmazın içinde hangi yanımı avutayım
Hangi duyulmamış imgeye gizleneyim
Hangi kafiyeli dizeyi örteyim sesime…

Ah vefasızım !
Sensiz ışıksız,soluksuzum
Tırnak uçlarımda hayaller yanıyor
Her günbatımında gül kirpiği bir akşam
Haykırıyor pencereme
Sanki penceremle birlikte karalanıyoruz…

Ah hayırsızım!
Özlemimi körükleyen her şarkıda gözlerin asılı
Boğazımı sıkan kahkaham nafile
Unutulur gibi değil ki kırılmışlığım
Her yakalayışımda yalnızlığımı
Saklayışım kanayan ellerimi…

Ey zalim!
Tek nefeslik canım canına düşeydi
Binlerce ahımın cehenneminde yanaydın
Vefasızları göğsünde uyandıraydın
Ölümü gözlerimde öpeydin
Daha çok söylenmeli ya!
Yüreğim yine de kıyamadı yüreğine…