Bedenimizdeki mintanın
Geniş yakası sarkarken boynumuzdan
Üstü açık damlar giydirdim yüreğimde
Kursağımda besledim umutları
Mor güvercinler uçurdum gökyüzüne

Damarlarımda akan kanlara sızı düştü
Beledim gözlerimde altı ıslak bebekleri
Keklik gibi sektirdim keçileri dağda
Sütlerini sağdım
Ham peynirleri hazırladım ocağımda

Yüreğimizin sunaklarından al kanlar saçıldı
Aşk adına bahar gözlüm
Göğsümde yetiştirdim kır çiçeklerini
Güneş soydum
Zifiri karanlıklarda ay giydirdim gökyüzünde
Yıldızlar tırpanladım bıraktım ellerine

Deste deste nodaladım sevdaları
Acı poyrazlar ıslık çaldı yüreğimde
Serdim gözlerine isimsiz aşkları

Bahar gözlüm
Yüzlerce yılın sesleri geçer içimden
Dolambaçlı yolların tozları rest çeker yüreğime
Uzanırken haram tenlere elim

Asırların yorgunluğu düşer bedenime
Köhne odanın iç çekişleri salar sensizliğe

Durgun yüreğimin suskun sulaklarında
Bahar hazana döner
Kırağılar düşer yeryüzüne
Yeşil yapraklar sararır özümde
Hafif rüzgâr eser salınır gökyüzüne

Kökleri kemiren kurtlar düşer içime
Ayrılık hüzzam bir şarkı olur
Yalnız gecelerime

Odalarıma sis çöker
Yorgun sevdaların yolcuları geçer gözlerimden
Sağanak yağmurlar yağar gökyüzünden
Saçaklardan düşer yeryüzüne
Ve
Sinemizde diner gözyaşları

Bahar gözlüm
Avuçlarımızdan kayar sevdamızın tabutu
Dilimizden sözcükleri ödünç alır, yüreğimiz
Uzak ülkelerin düş koylarına ekilir aşkımız
Nadasa bırakılmış tarlalarda
Yetişir beklide başka baharlara