Annem Geceme Düşüp Sevseydin Beni YenidenSabahın alacası duysam sesini yeniden İrkilip de uyansam başucumda oluversen Buğulu gözlerinle tutsan elimi yeniden Annem yorgunluğuma bakıp da söyleniversen Olsaydın dayasaydım şimdi başımı göğsüne Yıksaydım şehirleri yaslansaydım ellerine Tunç akşamları yakıp baksaydım o gözlerine Annem ne severdin sen başımı koysam göğsüne Sokak ötesi yaşam hırçınlığımda şavkıyan Bulutlu bir dünyaymış hayat hiçe aydınlanan Ömür duyumluk sesmiş kulağımda yankılanan Annem dünüme bakıp hayat verseydin yeniden Güneş doğar şavkına gün denizlerde yıkanır Mevsimler gelir geçer kokuna değmez sakınır Olmayışına yıllar dağ gibi sessiz yakınır Annem geceme düşüp sevseydin beni yeniden Zamanı geldi desem yolun sonu sonbaharmış Baharda yeşil ağaç kar yağınca kuru dalmış Sensiz geçen her sene nehirde yüzen boş salmış Annem göğe yükselse güneş sen gelsen yeniden Nurettin Aksoylu |
en kutsal varlıklarımız...Allah'ın cennetini ayaklarının
altına bıraktığı gönlümüzün melekleri...ben de bir kaç
şiir yazmıştım ANNEMLE HASBİHAL şiirimden bir kaç
dörtlük asmak geldi içimden:
Dün gece, uzunca bir mektup aldım
Bembeyaz bir melek elinden anne...
Diyordun; ’sizlere çok hasret kaldım! ’
Her zaman bal akan dilinden anne...
O güzel gözlerin hep gülüyordu...
O tatlı sözlerin; ’Allah’ diyordu!
Düşümde melekler dolanıyordu
Senin hep sağından, solundan anne...
Yine, ’çocuklarım’ demişsin başta!
Artık çocukların ileri yaşta...
Annenin çocuğu, büyümez işte;
Hâlâ indirmedin kolundan anne...HŞT.(BİZİM ELLER/2010 Şiir kitabımdan...