SAR BENİ TOPRAK GİBİYola çıkan güneşin İşrak-i nefesinde Koy başını göğsüme fecr’in doğması yakın Hakkımıza yazılan hükmün arefesinde Ödenen bedelleri unutmayalım sakın Bir kerecik ne olur ! Ayan açık sarf eyle Gayret et ki çömelsin ayrılık endişesi Rağbetin dil üstünde , bir kelam bir harf eyle Ecr’e verilsin pâye ufka düşsün neşesi Değer mi bekleyişe kapanırken bir devir ? Ertelenmiş vuslatın kıymetini bilelim Giderken selameti kapıdan geri çevir Sürgündeki seferden imtihanı silelim Uzadı mesafeler hedefimiz varışı Umut tüketmeyelim sınırın berisinde Gökler çıkarır O’na, an’daki yakarışı Kimbilir tecellisi adresin gerisinde Basireti yık düşür kopart at sillesinde Dök dilinden dertleri belki bir derman olur Vardır elbet manâsı " Varîs "! vesilesinde Korkunu yükseltirsen önünde harman olur Tereddüte mahal yok sar beni toprak gibi Hazanın soğuğunda ayrılığa vakit var Dökmeden ruhumuzu kuruyan yaprak gibi Kefenin biçilirken yaşananlar ömre kâr. Nezahat YILDIZ KAYA |