Gazel
Geçtiğimiz o yollardan takıldığımız taşlara
Oturduğumuz banklardandan yürüdüğümüz masumluğa Yattığımız uykudan kalktığımız kabusa Her karemde ölmelik ancak sen var unutma Şimdilerde simsiyah senden sonra ağaran Düzelt sevda yürüyüşün burda tutmaz o kural! Beni bırakıp gidişin gözlerimi dolduran Senin için ifadesiz, bendim arda bakakalan Yolcu yolunda gerek ötesi yokmuş bunun Çıktığım A’raf düşeceğim gel tutun! Kalkışılan sevdaya oturuşup bitirmek Adımlarım sana fakat amacım gözlerini dindirmek Şimdi elimde mendil şu havayı sustursam Derde devayı boşver,tependeki bulutsam Sen düşsen gözkapaklarımdan bir an evvel unutsam... |