AKASYA
Akasya sarmaşıkları bir çadır gibi
kümelenmiş üstüme.. Hüzünlü birer bulut kümesi Bir caminin kümbetti gibi Sarıp sarmalamışlar beni.. ve İçten içe tedirginlik başlıyor Başımın üstünde… İçimde soğuk bir korku Üşüyorum… Bir o yana bir bu yana Oyalanıyorum, Ne fayda! Kalkıp yer değiştiriyorum Akasya yine üstümde.. Doru at gibi hızlanıyorum Sarmaşıklar yol üzerinde Boy boy kümelenmiş “nereye kaçıyorsun”diye Hep bir ağızdan hüzün bayrağını çekiyorlar…. Anlaşılan kaçış yok bunlardan Ne yapsam, Akasya yine üstümde… Canhıraş ter kokusu İçime kadar sinmiş Yüzümün şavkı kalmamış Ne parlayan güneşi sezebiliyorum Nede soğukları… Çünkü gözlerim akasyanın Heyulasına takılmış bir kere….. diyarbakır |