zaman aşımımasaya sürahi koyan kadın orta şekerli kahve pişirir sonra dudak uçlarını ıslatır yosun kokusunu çekerek içine ağlar incir ağacına masallarla büyüyen çocuk mavi salıncağa bakar sallanır dalgayla balıkçının sesiyle uyanır düşünden bir de kanat çırpan yaramazlarla ve ipini kesen bir uçurtma görür adam geçmişi sorgular döker mektupları mimoza kokulu balkona fosilleşmiş deniz kabuğudur aşk kambur bir mağara şarkısı gece örtüsüne bürünen Aysu |