Gölge
Siyah adamı arkasında kollayan bir gölge
İsmi cismi belli olmayan Loş ışıklar altında tüm çığlıklıların İçindeki İstanbulun durumu vahim Ne beyaz kadınlara göz dikmişti oysa Dağın iki gözünden iddiası Tam ortadan ihtişamını sızdırdı... Güneş başını örttü Geri dönmek istedi,sevmezdi gün ışığını Sokak lambalarını izledi yol sıra Şeritlerin ucu bucağı yoktu takip etti/k Cehennemin dibi sanılan yere gittiğini varsaydı O’nlarca beyaz kadın Üstlerinde incecik gelinlikle... Kucaklarında 40’ı çıkmamış bebekleriyle. Siyah adamı arkasından kollayan bir gölge Bu ne çıkmaz,yol yordamsız hikaye... |
yalnız biraz kopukluk vardı sanki ortalarda
sevgiyle selamlar şiir dostu.