Sevgili mesih!
Günaha verimliyiz
Dünyevi zevkleri
Şehveti hırsı
Merhamet duygusunun önüne aldık

Kendimizi sevdik başkasından çok
Unutup günahlarımızı
Gök kusarken nefretini
Öfke ve hiddet kalbimizi muştuladı





Günahkâr bir şeytan önümüzde
Tuttu parmaklarımızdan
Öptü avuçlarımızdan serencâmında




Mahşerin ızdırap döngüsü
Bir illet gibi kalabalık
Güneş yüklü sabrımız infilak etti
İsa’nın öğretilerinden vazgeçtiğimizde
İhanete; kim Tanrı’nın iradesi dedi!





Çiy taneleri düşürdü şeytan
En suçsuz olduğumuz o güne
Sonra yeryüzü cehennem oldu
Göksel bir uyum içinde
Kendisini kutsamaya çalıştı insan





İnsanlığın bir parçası olmak güzeldi
Empati kurabilseydik ölüm ile
En büyük servetimizin değerini bilirdik
Korkusuz mâverâya hazırlardık kendimizi
O sessiz ihtişamın yaşandığı
Gece ve gündüzün tamamına




Rabbim beni kurtar
İkna oldum ikrarında
Etimin en yanık kokusu
Terimin en ateş hali
Ruhumun serzenişi erirken
O ağu mesut hallerimde belirdi
Cehennemi kucakladı
Cenneti itti
İnsan h/isleri ile




Ey deccal!
Bilinmedik görülmedik meydanlarda toplandık
Amansız bir telâşâ maruz her birimiz
Söyle: Suretinle gelecek şefkatin nerede!