Ne tuhaf
’Bilinir ne usta olduğum içlenmek zanaatında
Canımla besliyorum şu hüznün kuşlarını’ Kurudu dilim,damağım kurudu sonbaharlar Bu sene aşk ne de kurak Ne de kurak isminin harfleri Çıngıraklı zamanlar Nar ekşisi gözlerin İç içe geçmiş bulutlar Geçmiş içi cevizin Büyümüşte küçülmüş sanki aşk Gün....ne de tuhaf Bedava hüzün, bu gün bedava Yarın, para veripte alma Aldanma gönül aldanma Şarkılar ne de tuhaf Muaf yine gönül,bu sene sevdadan Günahlardan geçersek ne ala Muallim olacaktı hani ya aşk Sersefil,serseri olmuş ne tuhaf Ne de kurak bu sene yaz İsimsiz kum taneleri Boşa geçen zaman Han,hancı meselesi Aslı olmayan gazete küpürleri Küfürleri yani babamın Ne de tuhaf Asık yüzlü bir adam, gün; Üstelik gözleri çapaklı Dün çok neşeliydi oysa Bu gün bilmem ne olduysa Öldü sandığım kuşlar Yaşıyormuş meğer Ne tuhaf....... |
şiir güzel imgeler zengin
sayfa dolu tribün boş
sağlıcakla