yan gönlüm yan
gülistan mı zannetin gönlümü sen ey deli!
kaç sevgi yatar orda bir düşün ister isen ruhuma ateşten kanca takan ey peri! böyle değildi ateş bugüne ta zerdüştten. ayyuka yükseliyor bir firak, bir bak merhamet diyarları kuru çöllere dönmüş güneşidir göğümün bakışın ben de bırak sensizlik sürgününde ümit ışığı sönmüş. bu yara kengrendir olmazsa zülüfün hak biliyor kalbimde nasıl alevlenirsin yıldız yıldız dökülür inceden o gülüşün iki cihan birinde sen yalnızca benimsin küflenmiş sözlerle seslenmesin yalnızlık züleyhadan bu yana aşktaki intiharsın neye küser bir neyzen, bir kamış, bir de sazlık süveyda deenkleminde sebepsiz infialsin yan gönlüm yan, küle dön savrul da dur mutlak külün savrulur sabanın yellerinde elbet bir zerresi yanağına dokunur külünden can bulursun sevdiğinin teninde. |
züleyhadan bu yana aşktaki intiharsın
neye küser bir neyzen, bir kamış, bir de sazlık
süveyda deenkleminde sebepsiz infialsin
Kutlarım. Selam ve saygılar sunarım.