BİRAZDAN...Bir Isfahan yağmuruna tutuk yaprakları Asırlık çınarda belirsiz sorgular. Katrelerce bırakıp şebnemlerini çakıl islerine, Ve sırtlanıp sahipsizliğini evveliyatın, Dinler; tevekkülünce adap, Ulağını bir mahfuzun. Çağırır bulutlarına yıldızlarını, Gökkubbe, astarına soyunur halince Sayar avuçlarıma bir bir insanlığın kelimelerini Omzuma dokunur aşka ait olanları. Dokunur her harfinde bir ilmek boğazıma Eskilenir saçlarım, Ve her sigada bir duman kelepçelenir gözlerime. Hazırlanır, kara şakırtıları gardiyanların Çirkin yüzleriyle canhıraş Hazırlanır nişancıları atinin; Dudaklarından derli ağırlıklarca kadere odaklı, Ve isyana yeksan bir gündönümü sessizliği Sitemlerime can olur. Mengenelere takılır adımlarım İki göz, iki köz arası mesafelerin Bitimsiz çizgilerinde. Daralır yolların vurgunluğu ziyaya Çözemez hasretin inceliğini bir deli hercai, Buluşurken zülfünün teliyle Sıratın kılıç keskinliği.. Bilir devranın tüm şahitleri Miladın öncesi ve sonrası Menekşe nazeninliği, bir gül, Yaraya işleyen çayın buğusu Ve aksak bir sigara dumanında efkâr, Bilir, rengine müptela katran Ve hazan. Yedi düvel kardelen makamında adın, Felekte ay ve güneş bilir; Birazdan; Döngüsünü tamamlayacak sevda, Şiirler tükenecek, Birazdan, sen gideceksin. Ve dünya sevilmeyecek.. 30.06.2011/ m.abdırgan |
Şiirler tükenmesin şair...