ELİF!
GÖĞÜ YIRTAN ŞİMŞEK ÇAKIŞIDIR BAKIŞIN,
BİR GÜLSÜN SEN DOKUNMAYA KORKULAN, İÇİMDE BİR LAV Kİ KAHREDİCİ AKIŞIN SÖNDÜREMİYOR AKSA DA ZAMAN. ELİF! TÜRKÜSÜN, DERTSİN, NAKIŞSIN ACIDAN. HASRET ÇARKLARININ DİŞLERİNDE VURULMAYA MAHKÜM BUGÜN BİR CEYLAN, KURŞUN SIKILMIŞ GİBİ YANAR YÜREĞİM SANA DEĞEN HER HARAM BAKIŞTAN. ELİF! KAİNATSIN, BEN SEMANDA TUTSAK. GÖZLERİM ARI MİSALİ KONMUŞTU SAÇLARINA, İLMİK İLMİKDÖKÜLDÜN PETEKSİ HAYALLERE, BİR MUCİZEYDİN SEN BUNDANDIR GİZLEYİŞİM GÖNÜL YURDUMA. ELİF! BEN SENDEN TATTIM, ŞAŞMA SUSUZLUĞUMA. PEYGAMBER KOKUSU EKSİLMEZDİ SAÇLARINI OKŞAYIP ÖYLE ESEN RÜZGARDA, GÖZLERİNE SEVDALARI DÖKÜLÜRDÜ NERGİSLERİN BAYGIN BAKIŞLARINDAN. ELİF! ÖZGÜRLÜK ÜLKEMİN GÜLÜ, SENİ KOKLAMAM YASAK. NE HAZAN VARDI, NE SARARAN YAPRAK, SENSİZLİKTE DEĞİŞTİ TAKVİM KALINLIKLARI, BİLEKLER PRANGALI; AMA YÜREKLER HÜRDÜ, GİDİŞİN KAİNATA SALDI KARANLIKLARI. ELİF! SEN GİDİNCE BU GÖNÜL TAKTI PRANGALARI. KAÇMA BENDEN KÖŞE BUCAK, BEN SENDEN UZAK DEĞİLİM. CEYLANSI ÜRKEKLİKLE KAÇTIĞIN ORMAN, ARDINA GİZLENDİĞİN HER AĞAÇ BENİM. ŞAH DAMARINDA HİSSEDİLEN İLK VE SON KALP ATIŞINIM SENİN. ELİF! BEN, SENDEN UZAK DEĞİLİM. BEN, SENDEN UZAK DEĞİLİM. |