İçinde, çok kişiydiler. izleyeni kalmasa da, görenleri çoktu. Kalabalıktı; ve kadın, kendi kalabalığında, ite kaka kendini arıyordu. Kimi zaman elini göğe batırıyordu. Vişne çürüğü bulutları yüzüne bulaştırıyordu. Göz yaşlarını silerken, gören, kan ağlıyor sanırdı.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
itiş kakış yalnızlık/ Şubat '09 şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
itiş kakış yalnızlık/ Şubat '09 şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.