ESİLA
Güneş yüzünü sürerken gecenin eteklerine
Bir sensizlik tarar saçlarımı Esila Yalın ayak çocuksu bir düş Getirip seni oturtur yüreğime Hicret ederken dilekler bir bir yeryüzüne Döküldü zaman avuçlarından Aralandı arşı alada sır kapıları Sessizce duaya döndü çaresiz eller Esila Diz kırıp oturmuş melekler semaya Her birinin elinde divitten kalem Her yıldıza bir kader yazıp Esila İçlerine birer isim koyarlar Bağlanır basireti aşka susamış gönüllerin Açılır şafakla ezan arası tüm dilek kapıları Kabul olunur bir bir arşa yollanan duaları Uyan Esila Hadi uyan uyuduğun derin uykulardan Gel otur yanıma Kimseler görmeden süzülsün ellerin avuçlarıma Dinle bak Esila ne anlatıyor kalbim sana Benim dileklerimde sen Senin dileklerinde ben olmalıyım Esila Birlikte tutalım tüm dilekleri Sus Esila sakın hiç konuşma sus Tut çatlamış ellerimi yeniden Buldur büyülü dünyada kaybettiğim yolumu Karanlıkta kalmış dilsiz bir mumum şimdi Çak bir ateş Esila çak Yak benim fitilimi istediğin gibi Yeter ki Esila Ruhum musallaya düşmeden Karanlığa istiflediğim çöl sessizi hecelerime Sen iştirak et Esila duaya durmuş dillerime |
Alise rüzgârları ters esmiş; "ESİLA" güzelce esmiş...
Selâmımla...
w.edebiyatdefteri.com/siir/491970/esila