Beni bir başkasına öldürtecek kadar az mı sevdin?
İçimdeki seni acıtmayacak kadar çok mu?
Sevdin mi?
Sevdiysen neden can cekişimi izledin ...
Oysa ki ölüm bile senin elinden gelse yaşamdı benim için

İyi günler için temize sakladığım acılarım vardı benim
Beni içinde intihar ederken hiç mi üzülmedin?
Ardında bıraktığın koca boşluklardan ;
Düşerken buluyorum kendimi sık sık...
Ve hala...seni haddinden fazla seviyorum ne yazık...

Koca bir kenti susturdu ihanetin
Küçük bir yüreğe büyük bir acı bırakıp gittin
Seni bana terk ettin
Adımların hızlandıkça kalbimin atışları da hızlanırdı
Her gidiş sanki seni bana geri getirecekmiş gibi ...
Giderdin...

Seni bir idam mahkumunun son günü gibi severdim...
Bir gün gideceğini bile bile delice bir aşkla
Sen ölümümü bile beklemeden beni infaz ederdin
Kalbime seni sevmiyorum diye çentikler atardın
Bense kalbime bir kaç el daha aşk sıkardım

Celladına savaş açar mı insan?
Açtım...Sen gittin...
Ama hayalin kalbimin zindanında yatıyor usulca
Ve kaç pranga eskitti bilemezsin
Hiçbir gardiyan seni kalbimin ardına atamaz
Çünkü sen orada müebbet canımı yakmaya mahkumsun!