Gece sükûta ererken
Gözlerin kucaklar gözlerimi
Özlemlerin tırmalar yırtar bedenimi
Yokluğun acısına durur tüm düşlerim
Acı bir gerçek dolanır dimağımda
Eser, dağıtır saçlarımı sabah rüzgârı
Çarpar sarsak bedenimi özlemlerin duvarlarına
Bir çığ tanesi olur, düşersin kirpiklerimden avuçlarıma
Ellerim yanar senli bir ayazla
Bir ben olur dolaşırsın damarlarımda

Yüreğim titrer, çırpınır bedenim, bir kuş misâli kollarında...
Bıraktığın sûretimden korkuyor aynalar
Beklemekten yoruldum
dudaklarımdaki bu son sancı.
Gecenin karası düşmüş yüzüme,
Hüzün durmuş dokunduğun tenime
Takvimdeki son yaprak düşmeden sabahın yeline,
Saniyeler dokunmadan yokluğunun saatine,
Dolmadan saçlarıma şüpheli bir rüzgâr ,
Kırılmadan ömrümün senli son dalı,
Sökülmeden bedenimin senli sol yanı,

kül olmadan Yüreğim hasretinle
ve gün akşamda solmadan
Gel
Yüreğim hasretinle kül olmadan
gün akşamda solmadan
Gel
Gel artık……..
Uğruna dertlere daldığım sevgili…
Gözlerin takılı kalmış duvarlarımda
Seni gözlemekten karardı gözlerim
Gel ki muamma olmasın düşlerim
Gel ki,
Hasreti silsin yüreğim;
Bahara değil,
Yaza hiç değil…
Geleceksen,
Yüreğim yokluğuna sığınmadan
Şimdi gel
Hadi ..!
Hadi bu gece gel..!
…
Bilir misin ey sevgili;
Özlemlerim seninle yoğrulur
Dilimin beli sana doğrulur
Sensizliğimin saati geceye vurur…
Bilir misin..?
Söyle sevgili,
Hadi söyle;
Bu sevgi hangi durakta durur,
Hangi kabirde son bulur..?
Ha,
Söyle,
hangi kabirde son bulur..?