Kalp Susuyordu Anne
Gece karanlık ve katranlıktı anne
Sanki Sivas üstümüze yağıyordu Gökte yıldızımız kayıyordu anne Rüzgâr suskun, yüreğimiz yanıyordu Yorgun ozan saza ağlıyordu anne Tel elinde kopmuş dile geliyordu Veysel gözlerimde susuyordu anne Pir sultan darağacından bakıyordu Yarın döşümüzde ölüyordu anne Mazi hayal denizine dalıyordu Ateş elimizde yanıyordu anne Odalarımız duman, is kokuyordu Kızıl dağda keklik uçuyordu anne Avcı tuzak kurmuş ona şakıyordu Çocuk kefen giymiş geliyordu anne Kalabalık sol yanımda ağlıyordu Efsaneler kalpte susuyordu anne Elde susuyordu dilde susuyordu Ağlayan bebekler susuyordu anne Sokaklar yaşama al kan kusuyordu Saçım perçem perçem yanıyordu anne Gelinlik kınam elden dökülüyordu Odalar yanık et kokuyordu anne Sivas da güller goncada kuruyordu Kuruyor anne gül kanda kuruyordu Sivas sessiz ağlıyor çok sessiz anne Nurettin Aksoylu |