BüyümeBelki hiç yazılmamış bi şiirin kalmıştır yaşanmamış bi sevdada. Belki hiç bakamadığın bi çift göz yaş olup dökülmektedir, hiç öpemediğin gamzeli bir yanağa. Belki bi keman incecik çığlığını senin için çıkarmaktadır da; o da senin gibi bilmiyordur bunu. Belki hiç aklına getiremiycen, dalıp gidicen uzaklar vardır... Uykuya hasret gecelerin, görünce yolunu değiştiricen eski bi sevgilin vardır senin de belki... Belki sen de büyürsün bi gün... Bana kalırsa büyümemelisin. Aklında ermemeli hiç bi boka. Hiç bi şeyi düşünmemeli, hiç kimseyi sevmemeli, sevmek nedir bilmemelisin... Yoksa çok üzülürsün diye diyorum... Ben kendimden biliyorum da, ondan konuşuyorum... Bana kalırsa; nolucak yani sen de büyümeyiver... Herkeslerin şirinliğine imrendiği bi bebek kalıver... Büyüme diyorum sana, büyüyünce bi bok olunsa, en başta ben olurdum... Hem bak, sen beni dinle böyle kal işte... Ye, iç, altını pisle... Sen hiç büyüme, arasıra bi agu de, benim canım ye. Asma da hiç suratını, ağlarsan da acıkırsan ağla sade. Ama hep böyle kal, nedensiz yere gülümse... Hiç büyüme emi, büyürsen çok pişman olursun diye diyorum... Dünya gittikçe kirleniyor, sen büyüyene kadar daha da bok olur diye korkuyorum... Büyüyünce belkilerinle boğulursun... Cümlelerinde çirkin duran keşkelerin olur... Karşılıksız sevgilerin, saçma sapan şiirlerin kalır geriye... Gel işte sen beni dinle; hiç büyüme... Hem napıncan ki büyüyünce? Büyürsen eğer boyun uzar, ömrün kısalır. Gülüceklerin azalır, nedesiz ağlamaların çoğalır. Umutların tam yarıda kalır. Tamamlayamadığın yarımların kalır ve hiç gerçek olmuycak hayallerin olur. Vazgeçmek zorunda kalırsın yarınlarından. Büyüme işte sen. Bak hem büyümezsen, sesim bi boka benzemiyo ama, ninni minni de söylerim sana ben... Havaya da kaldırırım arasıra, işte ozaman benden bile kocaman olursun, tepeden bakarsın bana, tavana da değersin... Bi bok yok büyümekte, büyüme işte... Büyürsen ben gibi böyle delirirsin, saçma sapan şeyler söylemek zorunda kalırsın küçüklere... |