Aşk; bazı bazı da hiç yapmaktır...
Hiç yapmayı bilir misin ki sen?
Hiç denedin mi?


Yani hiçine geçen günlerin oldu mu hiç
ya da hiç kimsenin yanına sığamadığın?
Hiçlik nedir, gördün mü sen?
Hiçbişeylerden tat alamadığın,
Öylesine yaşadığın oldu mu?
İçerlediğin oldu mu hiç; göçmen kuşları gördüğünde?
Sahi hiç bi çift yeşil gözü çekti mi canın?
Kaç gece yastığını ıslattı göz yaşların?
Kaç kere bozdu karanlık odanın sessizliğini hıçkırıkların?
Saydın mı hiç, kaçı buldu kabul olmayan duaların?
Neydi diye hatırlamaya çalıştığına denk geldin mi hiç adını?
Kaç defa umudunu yitirerek bekledin yarını?
Boşver de yarını marını, söyle bakalım kaybettin mi hiç aklını?
Delilerle iki lafın belini kırdın mı hiç?
Desene, hiç kırdın mı;
bir dal sigara istediğinde vermeyen tanımadığın birisinin kafasını?
Kaç sefer başa sardırdın "Hicran yine hicran mı bu aşkın sonu?" şarkısını?
Söylesene, kaç tabak yedin sırf o severdi diye mercimek çorbasını?
Hiç alakası olmayan lafları kaç kere bağladın O’na?
O’na diye içinden geçirip, kaç şişe devirdin köpek öldüreni?

Sorsalar sana hangisini seçersin?
Sevmeyi mi yoksa ölmeyi mi?
Hangisi kolay sence?
En zoru hiç yapmak değil mi?
Yani benim için sen;
dün hiç olmadın,
bugün de hiç olmadın,
yarın da hiç olmuycaksın öyle mi?

Esasen bu hakikati ben de biliyorumya;
hiç bilmek istemiyor canım...
Benim canım senli şeyler çekiyor,
azıcıkta olsan yiyip içtiklerimde sen olmalısın...
Her hangi bi şarkının en güzel yeri çıkmalısın...
Bi filmdeki en dokunaklı ayrılık sahnesi sen olmalısın...
Bi şiirdeki, bi ezgideki en can alıcı yer sen olmalısın...
Ki görüp, duyduğumda sanki canımı almalısın...

Her tiyatro oynadığımda,
her sahneye çıktığımda aklımda bitek sen olmalısın...
Seni düşünerekten yazmalıyım şiirlerimi,
tiyatrolarımı, adını koyamadığım masallarımı...
Sen bilmeden sevmekteydim bi zamanlar seni.
Bundan sonra da sen inanmadan severim seni...
Daha bi yanarya içim böyle, varsın yansın...
Sen düşünme beni,
hatta hiç aklına bile getirme,
umursama da hiç,
arada sırada hiç yapmayı dene istersen,
hiçlerin olur o zaman seninde,
hiçlerin olursa,
sen de hiç olursun işte,
yani sen de benim gibi bi hiç olursun,
anlıyor musun?
Anlamasan da olur,
istersen, bu yazdıklarım için bi boka benzemiyo de,
istersen de onu bile demeye tenezül etme,
ne biliyim be gülüm,
bilmiyorum işte...
Biraz da anla beni,
anlarsan hak da verirsin belki,
belki o zaman kim bilir...
Kim bilir diği mi ya?
Öyle işte...