Teşekkür ederim şairem, güzellik verdin... :)

Selamlar sizlere, sağolasınız...

:)

Çok değişik bir açıdan bakmışsınız satırlara :)

Bazı şeyler vardır, konuşarak anlatamazsınız, düz yazı da olmaz, olsa da onu vermez işte birşeyler eksik kalır... o şey, şiirle bir parça yol bulabilir kendine, ve sadece şiirle dile gelebilir... O yüzden açıklamalar satırlarda anlatmaya çalıştıklarıma (henüz şiir diyemiyorum, deneme aşamasındayım) belki gölge düşürebilir, yine de deneyeceğim...

Her nefsin içinde bir kral vardır, hatta biraz Nemrud, biraz Firavun... Bazıları terbiye etmiştir içindeki putları, öyle ki nefs artık ya kendisine binek olmuştur ya da tamamen aşk olmuştur, kul olmuş, kulluğunu bilmiştir, yanmıştır. Fakat nefsine söz geçiremeyen bazısı hala kendini kral zanneder... Ya da o da bilir kral olmadığını etrafı ona krallık atfeder... Değişik şekilleri vardır.

Bir de gerçek krallar vardır ki yine devlet hükümdarı manasında demiyorum, gönülde, şiirde, yaşamda, dinde, davada, kavgada... bir şeylerin üstadıdır. Tabii kral saymazlar kendilerini ama anlayan anlar onların hâl dilinden...

Kral ve krallıktan kastım devlet ve hükümdar değil, nefs ve çeşitli insanlardı.

Köşklere gelince...
Yine insan denen küçük kainat öyle bir alemdir ki içinde bir hasır kilim de bulunur, sırça saraylar, köşkler de... Siz buna ister aşktan bir köşk deyin, ister dertten, ister tefekkürden, ister malayaniden... uzar gider. Herkes fıtratı ve birikimine göre imar eder gönlünü... Benim kastım burada düşünceden köşkler... Düşüncenin ruh dünyasında nasıl da iç içe büyüyüp gittiğinden kinaye...
Arada bir dışarı da çıktım tabii... Sadece bir alemden anlatmadım (kendimce) diğer alemlere de bakındık...

İçerden dışardan bir şeyler anlatmaya çalıştım şiirde, kesmezsem çok uzayacak, ama şöyle bir içinizi yoklayın, kulubelerden köşklere, vatandaştan krala, her şeyi insan denen küçük alemin bağrında bulabilirsiniz.

Uzattım helal edin..
Saygılarımla...