oku beniŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bazen en ağır kitaptır insanoğlu...
bir şair gülümsedi
/ ve kırıldı bir kristal gibi bütün şiirler topladığım kelimeler ellerime batıyor k/anıyor parmak uçlarımda med y/anıyor kuytu köşelerde cezir oku beni - kem gözle bakmadım hiçbir can yarasına ara sıra bir çocuk çekilir avuçlarımdan pır pır ederken canlanır sarkar kelepçeli duvarlarımdan s/öz yangını bir nedamet bırakır ardımsıra oku beni -korunsun kelimeler bed nazarlardan ben şair değilim şair, cümleler devrilir devrilir düşer üzerime korkarım acısı yalın bir ayrılık dokunur özüme oysa denizler gibi demiştim şiir bunalınca atlayacağı insanın itibar etmiyorsun - bu da geçer dokunur geçer bir ayrılık yüzüme okunur geçer tozu toprağı kaçar g/özüme yol dediğin geçer gider de içerimden itibar etmez s/özüme |