bazen
öyle oluyor ki
içtiğim suda yangın çıkıyor bazen öyle oluyor ki iplik iplik sökülüyor zaman çoğalıyor, çoğalıyor… çoğaldıkça dolanıyor ayaklarıma düşüyorum ve hiç şaşırmıyorum buna bazen kulaklarımın duymadığını varsayıyorum, gürültüden anlayamıyorum artık hani şöyle şuramda bir yerlerde susuşup duran çocukları bazen görmezden geliyorum aralıkta yeşeren şımarık kasımpatını o da zamanı aksatıyor ve bana kim iddia edebilir yüreğimdeki çolpan tını yalan söyleyebilir? bazen ne komik değil mi hayat gülmekten gözlerimden yaşlar geliyor suratımda devrik bir gülüş asılıp kaldı, silinmiyor Kendine gel derviş kafa! İçtiğin iki yudum baldıran hepsi hepsi Nefes alıyorsun, görebiliyorsun Ve hala üşüyorsun, ölmezsin Alırlar parmaklarının ucundan biraz Öylece yaşamaya devam edersin Bazen, |