Beyhude bekleyişgri bir yalnızlık çöker günbatımında parke taşlarına kimsesiz kuşlar tüner hazan yapraklı ağacın dallarına gidersen gözlerini bırak git demiştim ve gittin son kuşlar da gitti gözlerinle birlikte… sensiz öksüz kaldı yüreğim bütün yıldızları söndü gecemin rüzgârlar kokunu getirmez sensizlikte eriyor bedenim karanlık çöktü hayallerime başım kucağımda seni düşlerim bilirim gelmezsin artık beyhude yine beklerim şimdi vakit hüzün mevsimi kuşlar da döndü yuvasına bir sen dönmedin yar Saba35 |