DÖNMEKŞiirin hikayesini görmek için tıklayın AŞK-I YUSUF ÜÇLEMESİ /3
üçlemenin son şiiri...
* - “Ol “ dedi ; oldu.
“Yol “ dese , çıkıp gelir miydin düşlerimden?- bir hüzün kuyusunda demlenmiş şiirin ilk hecesi , sen… ilk ışığı, günün… yangın sonrasının soğuyan küllerini /sürme yapıp gözlerime, çıkmışım yollarına… ey Yusuf, en kıymetlisi Kenan ilinin… aşk deyince kalemin ilk yazdığı… ben Züleyha’yım yokluğunun yoksulu…/ hüzün gülü, Mısır’ın… her buluttan, her yapraktan her kuş kanadından sorarım adını… - bu aşkta kaybedince kendini Züleyha, yar’ını buldu. Levh-i mahfuz’a sonradan dipnot düşüldü aşk-ı Yusuf kıssası, onun ateşiyle kaleminin…- sen çıkıp gelsen nehirler de çıkıp gelirdi bereketiyle, çöllerime… ve güneşlerin çözerdi kalbimin buzulunu ellerinde… gülüşün , karanlığa ışığın dökülüşü bir susuşun infilak./ yahut çekilmek dara… ve gözlerine bakmak düşmektir girdaplara… inanılmaz bir döngüde büyüyor şimdi hasretin uçurumu beynimde… varlıkla yokluğun makası daralıyor… dönen, dönen, dönen çemberler çevremde… Yusuf sen de dönsene… gıls *kaf u nun : Bakara/11 |